รีไซเคิลขวดน้ำพลาสติก ให้เป็นเงิน

           ลัดดาพร จิรโภคากุล ถือว่าเป็นผู้ให้อย่างแท้จริงคนหนึ่งเธออยากช่วยเหลือให้คนที่ลำบากกว่า ให้สามารถยืนหยัดได้ด้วยตนเอง ด้วยการสอนให้ทำงานศิลปะจากขวดพลาสติกเพื่อต่อยอดเป็นสินค้าเพื่อจำหน่าย มากกว่าที่จะช่วยเป็นตัวเงินเพราะกว่าให้เงิน จะไม่สามารถทำให้เลี้ยงชีพได้อย่างยั่งยืน

ศิลปะบ้านไพลิน คือสถานที่ที่เธอเปิดสอนงานศิลปะเพื่อผู้ด้อยโอกาสคุณลัดดาพรชอบงานประดิษฐ์ตั้งแต่สมัยเด็ก โดยเฉพาะงานเพนท์ เป็นสิ่งที่เธอมีความชำนาญเป็นพิเศษ
เพราะไม่ว่าจะเป็นโต๊ะ เก้าอี้ กระจก หน้าต่าง กระป่อง เสื้อผ้า

    เธอแต้มสีมาแล้วทั้งนั้น แต่ก็ไม่วายถูกลอกเลียนแบบทำให้เธอต้องบินไปศึกษาวิทยายุทธเพิ่มเติมด้านการเพนท์และการรังสรรค์งานศิลป์จากขวดพลาสติกรีไซเคิล ซึ่งก็ตรงกับนิสัยของเธออยู่แล้ว ที่จะทำงานที่คนอื่นไม่ค่อยคิดทำ
            ปัจจุบันสินค้าที่ผลิตมีหลากหลายชนิด เช่น กระถางต้นไม้ ตะกร้าใส่ของ แจกันปักดอกไม้ แม่เหล็กที่ติดตู้เย็น ช่อดอกไม้ และสัตว์ชนิดต่าง ๆ เป็นต้น ส่วนราคาขายนั้น ขึ้นอยู่กับรูปแบบและความยากง่ายของชิ้นงาน ราคาขายต่ำสุดประมาณชิ้นละ 35 บาทไปจนถึง 500 บาท โดยลูกค้าส่วนใหญ่ เป็นนักท่องเที่ยวทั้งคนไทยและชาวต่างชาติ รวมถึงกลุ่มแม่บ้าน ครู-อาจารย์ ที่ซื้อกลับไปเพื่อสอนนักเรียน
             สินค้าเหล่านี้ นอกจากจะหาซื้อได้โดยตรงจากศนย์ศิลปะบ้านไพลินแล้ว ยังหาวื้อได้จากตลาดสี่มุมเมืองและตลาดดอนหวาย ล่าสุดสินค้ากำลังจะถูกส่งออกไปยังฝรั่งเศส แต่ยอดขายกลับไม่ใช่สิ่งสำคัญสำหรับคุณลัดดาพร สิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับเธอ ก็คือความสุขที่ได้ถ่ายทอดงานศิลปะให้แ่ก่เด็กที่ด้อยโอกาส เด็กที่เคยหลงผิดต่างๆ และคนที่ต้องการเรียนรู้งานศิลปะจากขยะขวดน้ำพลาสติกที่แท้จริงเพื่อใช้ประกอบสัมมาอาชีพต่างหาก สิ่งเหล่านี้ำเป็นกุศลที่ทำให้เธอมีสุขภาพกายแและสุขภาพจิตที่ดี หน้าตาผ่องใสโดยไม่จำเป็นต้องใช้ครีมหน้าเด้งยี่ห้อใดๆเลย

       สนใจงานแกะสลักขวดพลาสติกหรือเรียนรู้วิธีทำ ติดต่อ อาจารย์ลัดดาพร จิรโภคากุล ที่ ศิลปะบ้านไพลิน เลขที่ 128-129 หมู่ 8 ต.อ้อมใหญ่ อ.สามพราน จ.นครปฐม โทร. 0-2420-0695, 08-1420-0695
                  ศิลปะบ้านไพลิน ตั้งตามชื่อหลานสาวคุณลัดดาพร จิรโภคากุล ซึ่งน้องโอปอ
(คุณไพลิน จิรโภคากุล) ก็เป็นครูสอนงานศิลปะเหมือนคุณย่าลัดดาพรเช่นกันครับภาพโดย: พรชัย พงษ์สุกิจวัฒน์

cc:http://www.oknation.net/blog/nampik/2009/05/31/entry-1